adjectif
Algemeen
Het bijvoeglijk naamwoord past zich altijd aan het zelfstandig naamwoord aan ( dat heet 'het accord').
Indien het onderwerp bestaat uit bijvoorbeeld een man en een vrouw, of uit een mannelijk en vrouwelijk zelfstandig naamwoord, dan krijgt het altijd de mannelijke vorm meervoud! De bijvoeglijke naamwoorden bij landennamen worden met een kleine letter geschreven.
Je krijgt dan het volgende schema:
|
Mannelijk
|
Vrouwelijk
|
Enkelvoud
|
-
|
+e
|
Meervoud
|
+s
|
+es
|
Voorbeelden:
Un vélo bleu | Deux vélos bleus |
Une voiture bleue | Deux voitures bleues |
Un grand cadeau | Trois grands cadeaux |
Une grande maison | Trois grandes maisons |
C'est un produit français (Het is een Frans product) |
|
Ce sont des roses françaises Het zijn Franse rozen) |
Geen verandering
Indien een bijvoeglijk naamwoord in de 'vaste' vorm (mannelijk enkelvoud) al op een e eindigt, dan krijgt het bij de vrouwelijke vorm geen extra e.
Voorbeelden:
Il est jeune (Hij is jong) |
Elle est jeune (Zij is jong) |
Papa est honnête (Papa is eerlijk) |
Maman est honnête (Mama is eerlijk) |
-er > -ère
Indien een bijvoeglijk naamwoord in de ‘vaste’ vorm (mannelijk enkelvoud) op -er eindigt, dan verandert dit in -ère bij de vrouwelijke vormen van het bijvoeglijk naamwoord.
Voorbeelden:
Zo ook:
-et > -ète
Indien een bijvoeglijk naamwoord in de 'vaste' vorm (mannelijk enkelvoud) op -et eindigt, dan verandert dit in -ète bij de vrouwelijke vorm van het bijvoeglijk naamwoord.
Voorbeelden:
Zo ook:
-f > -ve
Indien een bijvoeglijk naamwoord in de 'vaste' vorm (mannelijk enkelvoud) op een -f eindigt, dan verandert dit in -ve bij de vrouwelijke vorm van het bijvoeglijk naamwoord.
Voorbeelden:
Zo ook:
-x > -se
Indien een bijvoeglijk naamwoord in de ‘vaste’ vorm (mannelijk enkelvoud) op –x eindigt, dan verandert dit in –se bij de vrouwelijke vorm van het bijvoeglijk naamwoord.
Voorbeelden:
Zo ook:
Maar:
-c > -que
Indien een bijvoeglijk naamwoord in de 'vaste' vorm (mannelijk enkelvoud) op -c eindigt, dan verandert dit in -que bij de vrouwelijke vorm van het bijvoeglijk naamwoord.
Voorbeelden:
Zo ook:
Maar:
-el > -elle
Indien een bijvoeglijk naamwoord in de 'vaste' vorm (mannelijk enkelvoud) op –el, -en, -on, -as, -ais, -(e)il en -os eindigt, dan krijgt de vrouwelijke vorm van het bijvoeglijk naamwoord een dubbele medeklinker + een extra -e.
Voorbeelden:
Bijvoeglijk naamwoord met 3 vormen in het enkelvoud
Sommige bijvoeglijk naamwoorden hebben een extra vorm. Deze vorm gebruik je indien het mannelijk zelfstandig naamwoord met een klinker of een stomme h begint.
Mannelijk |
Mannelijk, beginnend met een klinker of stomme h |
Vrouwelijk |
beau |
bel |
belle |
nouveau |
nouvel |
nouvelle |
vieux |
vieil |
vieille |
fou |
fol |
folle |
mou |
mol |
molle |
Voorbeelden:
Kleuren
We kunnen kleuren onderscheiden in twee soorten bijvoeglijke naamwoorden, namelijk:
Kleuren die ergens van afkomstig zijn, bijvoorbeeld van een vrucht of een (vruchtdragende) boom, behoren tot de invariabele kleuren.
Voorbeeld:
zo ook:
Ook samengestelde bijvoeglijke naamwoorden, zoals lichtblauw en appelgroen, behoren tot de invariabele kleuren.
Voorbeelden:
Alle overige kleuren zijn variabele kleuren en passen zich dus aan het zelfstandig naamwoord aan. De algemene regel (zie hierboven) is dan van toepassing.
Voorbeeld:
zo ook: